Bir Hadis: "Yaptığınızda birbirinizi seveceğiniz bir şey söyleyeyim mi? Aranızda selamı yayınız." (Müslim, İman, 93)
Sözlükte selam “bedenî ve ruhi hastalık, eksiklik ve kusurlardan uzak olma” anlamında kullanılır. Allah’a nispet edildiğinde “her türlü eksiklik, acz ve kusurdan, yaratılmışlara özgü değişikliklerden ve yok oluştan münezzeh olan, selametin kaynağı olup esenlik veren” şeklinde açıklanır. Kur’an-ı Kerim’de ve hadislerde “eman, kurtuluş, esenlik, barış” manaları yanında ‘selamlama’ anlamında da geçer. Kur’an’da bazen tahiyye kelimesiyle ifade edilen selam (Nisa, 4/86), karşılaşan iki kişiden birinin diğerine “selâmün aleyküm” (es-selâmü aleyküm: selam sizin üzerinize olsun, Allah sizi her türlü kaza ve beladan korusun) demesi, diğerinin de buna aynı manada olmak üzere “aleyküm selâm” (ve aleykümü’s-selâm) diye hayır duada bulunmasıdır. Yâsîn suresinde (36/58) Cenab-ı Hakk’ın cennet ehline doğrudan veya melekler vasıtasıyla selam vereceği bildirilir. Mümin de imanından aldığı huzur ve güveni selam ile çevresine yayar ve iyi niyetlerini duaya döker.
Kaynak: Diyanet Takvimi
5 Kasım 2024 Salı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder