Ekonomi programlarında "Borç alarak geleceğimizden yiyoruz" sözünü bolca duyarız.

Evet parasal olarak baktığımızda bu söz çok doğru... Ancak geleceğimizden yediğimiz bir başka alan daha var. O da: Ağaç varlığımız; yani Ormanlarımız dır.

Bu konuda o kadar pervasızız ki... Sanki Ormanlar bitip tükenmeyecek miş gibi davranıyoruz.

Sanki ağaç dünyadaki hayatın sigortası değilmiş gibi, Ormanlara abandıkça abanıyoruz. Ağaçları plansız bir şekilde kesiyoruz. Yetmiyor... Onları ihmallerimiz sonucu yakıyoruz.

Sözün özü: Ormanlara yapılacak her türlü kötülüğü yapıyoruz. Biliyor musunuz? Baş tacı yapmamız gerekenlere yapıyoruz bunları...

İnsanoğlu açlığa ve susuzluğa bir miktar dayanabiliyor. Ama havasızlığa asla dayanamıyor. Hal buyken, nedir bu dikkatsizlik?

İşte bu dikkatsizlik var ya... Her yıl yüzlerce hektar Ormanı kaybetmemize sebep oluyor. Konu açılmışken, ülkemizdeki Orman yangını riskinin 15 Eylüle kadar devam ettiğini hatırlatmak istiyorum.

Girişte, Ormanları korumayarak, "Geleceğimizden yiyoruz" dedim. Aslına bakarsanız, bizim şu anda yaptığımız gelecek nesillerin hakkına girmektir.

Eğer bu pervasızlık böyle devam ederse, evlatlarımız rahat yaşanabilecek bir dünyaya gözlerini açamayacaklar...