EĞER İSTERSEN

Yağmurun yeni ıslattığı taze toprağın kokusunu duyduğunda aklına ben gelmek isterim. Ya da gözlerin denizin maviliğine daldığında.... Uzakta ufuk çizgisinde sadece dumanı görünen o geminin içinde benim olduğumu düşünmeni isterim.
Küçük bir meyhanede, rakıya balığını meze yapıp içerken ve birbiri ardına özlem şarkılarını dinlerken yanında ben olmak isterim. Çakırkeyif olup, masadan kalktığında, sokakta hafif hafif sallanarak yürürken de....
Beni hatırlamak istersen, her yeni doğan günle birlikte çıkarım karşına, güneş olur ışığımla aydınlatırım seni. Bura buram bir kahve kokusu olurum. Sokakta oynayan çocukların sesinde, işe gitme telaşına düşmüş insanların gözünde, yere düşmüş yaprakların çıtırtısında bulursun beni.
İstersen duyduğun her ses beni hatırlatacaktır sana, bazen bir kuş olup öterim pencerende.
Bazen bir seyyar satıcı olup kapında bağırırım.
Bazen bir tren gibi tıkırtılarla geçerim önünden. Sözlerini ezbere bildiğin ve söylemekten asla bıkmadığın şarkı olurum. Sen o şarkıyı değil beni söylersin aslında...
Beni görmek istersen hep karşında olurum. Gökyüzündeki beyaz bulutların arasındayım ben. Başını yukarı kaldırman yeterli beni görmek için, yolda rastladığın herkes benimdir aslında.
Dostlara selam verirken o selamı ben alırım. Komşunun hatırını sorarken aslında bana “Nasılsın” demişsindir.
Benimle çıkarsın yola her sabah, akşam evine dönersin. Gittiğin her yere gelirim seninle, sen yorulduğunda yorulurum bende. Sen oturduğunda oturur, kalktığında kalkarım.
Eğer istersen bütün gece başucunda saçını okşarım sen uyurken. Yüzünde gülümsemeyle uykuya dalışını izlerim.
Bana dokunmak istersen bir çiçeğin yapraklarında olurum ben. Yeşilini mavinin en canlısındayım. Elini uzattığın her yerdeyim. Dokunmak istersen bana kendine dokun, dudaklarındaki ateşim, tenindeki sıcaklık.
Vücudunu ürperten rüzgarım ben.
Hiç gitmeden ben. Oradayım, beni görmek, bana dokunmak, beni hatırlamak istediğin yerde

Yüreğinde....