Hiçbir faydalı iş yapmayarak ömrünü boşa harcayandan daha hayırsız bir kimse yoktur.
Alâüddevle Semnânî “Rahmetullahi aleyh”
Bir Ayet: Hiç kuşku yok ki Allah onların saklı tuttuklarını da açığa vurduklarını da bilmektedir. O, büyüklük taslayanları sevmez. (Nahl, 16/23)
Zamanın birinde zenginliği herkesin dilinde olan bir tüccar ile bilge bir zat sohbet ederken konu malın mülkün kıymetsizliğine gelir. Bilge adam, farz et ki bir çölde kaybolmuşsun. Susuzluktan ölmek üzeresin. O anda birisi gelip elindeki su dolu kırbayı sana satmak istese kaç para verirsin, diye sorar. Tüccar, ne kadar isterse veririm, der. Peki, o suya karşılık servetinin yarısını istese de verir misin diye sorar bilge. Tüccar yine veririm, der. Bilge hak verir ve devam eder: Diyelim ki servetinin yarısı ile o suyu alıp içtin. Fakat bir müddet sonra sancılanmaya başladın ve ihtiyaç gidermek istesen de buna muvaffak olamadın, âdeta ölecek hâle geldin. O anda yine biri karşına çıkıp, seni tedavi edebilirim ancak servetinin tamamını isterim, dese ne dersin? Tüccar hiç düşünmeden, elbette razı olurum, der. Bunun üzerine bilge, öyleyse önce içtiğin sonra da dışarı attığın bir yudum su kıymetinde bile olmayan servetine sakın güvenme! Hiç kimseye karşı mal, mülk ve servetinle övünme, der.
KAYNAK: DİYANET TAKVİMİ
