∑ Genç erkekler iffetli, kızlar hayâ sâhibi idi.
∑ Nineler ve dedeler, huzur evine verilmezdi.
∑ Bilakis, huzur onların duâlarında aranırdı.
∑ Sofraya baba oturmadan, kimse oturmazdı.
∑ Kadınlar kocalarına aşkitom değil, bey derdi.
∑ Çocuklar babalarına babişko değil, babacığım derdi.
∑ Evde küçüklerin değil, büyüklerin sözü geçerdi.
∑ Çocuk hocaya verilirken, “Eti senin kemiği benim.” denirdi.
∑ Her yerde büyükler sayılır, küçükler sevilirdi.
Sonra hürriyet dediler, bunları ve aileyi yok ettiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder