Rabbimiz cömertlikte eşsizdir. Verdiği nimetler saymakla tükenmez. Gözümüz, kulağımız, gönlümüz, elimiz, ayağımız, aklımız, sağlığımız hep O’nun ikramıdır. Hayatımızı, evladımızı, malımızı mülkümüzü bağışlayan O’dur. Bunca ikram karşılığında üzerimize düşen O’na samimi bir kalp ile bağlanmak ve hakkıyla şükretmektir.
Hz. Peygamber, mal edinmek isteyenlere önce şükreden bir kalp ve zikreden bir dil edinmelerini söylemiştir. (İbn Mâce, Nikâh, 5) Kendisi de bütün günahları bağışlandığı halde Rabbine şükretmekten asla vazgeçmemiş, daima Allah’a minnettar bir kul olmaya gayret etmiştir. (Buhârî, Tefsîr, Fetih, 2)
Rabbinin nimetine şükretmesi, öncelikle insanın kendisine yarar sağlar. Çünkü o şükrüne devam ederse, Allah verdiği nimetini daha da artırır. Nimete rıza göstermemenin, burun kıvırmanın, nimetin değerini bilmemenin, ahiret azabının yanında dünyada da açlık ve korkuyla sınanmak gibi sonuçlar getirebileceği unutulmamalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder