Allah’ın elçisi, peygamberlikle görevlendirilmeden önce “Muhammedül-Emin” (Güvenilir Muhammed) nitelemesine layık görülmüş bir insandı. İlk vahiyle muhatap olmanın verdiği heyecan ve telaşla Hira’dan döndüğünde eşi Hz. Hatice onu şu cümlelerle teselli ediyordu: “Sen akrabayı gözetirsin; muhtaç olanların bakımını üstlenirsin; aç ve açıkta olanı koruyup kollarsın; misafire ikram edersin ve musibete maruz kalanlara yardım edersin.” Bu cümleler adeta Allah Tealâ’nın Elçisi’nin ahlakına övgüyle şahitlik ettiği “Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin.” (Kalem, 68/4) ayetinin tefsiri niteliğindeydi. Güzel ahlakı yeryüzüne hakim kılma onun peygamber olarak gönderiliş sebeplerinden biriydi. Hz. Peygamber, peygamberler zincirinin insanlığa öğrettiği güzel ahlakı tamamlamak için gönderilmişti. Toplumda bozulmuş değerlerin diriltilmesi veya yerine yenisinin getirilmesi görevini üstlenmişti. En güvenilir elçinin ümmeti olan bizler de onun örnek ahlakını benimsemeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder