Bir gün Abdullah b. Amr Resûlullah’ın (s.a.s.) yanına gelerek, “Güzel elbise giymem kibir midir?”diye sorar. Resûlullah, “Hayır.” der. Abdullah bu sefer, “Asil bir deveye binmem kibir midir?” diye sorunca Resûlullah (s.a.s.) yine, “Hayır.” cevabını verir. “Peki,” der Abdullah, “Bir yemek yapsam da insanları davet etsem, yanımda yeseler ve arkamdan yürüseler, bu kibir midir?” Allah Resûlü aynı şekilde, “Hayır.” diye cevaplar. “Öyleyse kibir nedir?” diye sorar Abdullah.
Bunun üzerine Allah Resûlü (s.a.s.) şöyle buyurur: “Kibir, Hakk’ı hafife alman ve insanları küçük görmendir.”( İbn Hanbel, II, 170)
Peygamberimiz’in (s.a.s.) sözlerinden, nimetleri sınırlayan tek şeyin kibir ve israf olduğu görülmektedir. “Kibre düşmeden ve israfa kaçmadan (dilediğinizce) yiyin, sadaka verin ve giyinin!” (Nesâî, Zekât, 66) hadisindeki bu kayıt, şu ayette de güçlü bir şekilde vurgulanır: “Ey Ademoğulları! Her mescid(e gidişiniz)de güzel elbiselerinizi giyin, yiyin, için fakat israf etmeyin. Çünkü O (Allah) israf edenleri sevmez.” (A’râf, 7/31)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder