Abdülhak Hamit memlekette çekilen sıkıntılardan, siyasi kargaşalıklardan pek bahsedilmesini istemez, ama genellikle bu mevzuları da kendisi açardı. Konuyu açtığı zaman da dostlarının düşüncelerini sonuna kadar dinler ve sonundan şu bildik vecizesini tekrarlardı: "Biz, cennete oturan zebanileriz.!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder