Ağacın gölgesi, ağaca der ki: “Biz ikimiz arkadaşız. Beraber dünyaya geldik, beraber büyüdük. Sen her zaman güneşle aramızda engel olup, onun yüzünü göstermiyorsun. Bu sana yakışır mı? Ne zaman güneş benim etrafımda dönse, aramıza giriyorsun. Niçin böyle yapıyorsun?”
Ağaç da gölgeye der ki: “Hayır, ben sana engel olmuyorum. Benim güneşi görmemin sebebi, gece ve gündüz ayakta olup, Allahü teâlâyı zikretmemdir. Sen ise, her zaman yan gelip yatıyorsun. Bu hâlinle güneşi nasıl görürsün?”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder