Genç bir adam, uzak bir şehre gidip çalışmaya, kendine yeni bir hayat kurmaya karar verdi. Hazırlanıp yola koyuldu. Yolu daha yarılamamıştı ki, bir baktı ki tarlada çalışan bazı insanlar, buğday ekiyor, olgunlaşanları hemen toplayarak ateşte yakıyorlardı. Biraz zaman geçtikten sonra yolda bir adam gördü. Adam büyük bir taşı kaldırmak istiyor ama gücü yetmiyordu. Bunun üzerine daha büyük bir taş koydu ve bu sefer rahatlıkla kaldırdı. Son olarak temiz bir koyunun üzerine binmiş bir adam gördü. Onun üstüne de birkaç adam binmiş ve öylece gidiyorlardı. Arkalarından koşturan üç beş adam ise bütün çabalarına rağmen yetişemiyorlardı. Yolcu adamın kafası iyiden iyiye karışmıştı. Şehre geldiğinde bilgin bir zat bularak bunların ne anlama geldiğini sordu. Bilgin de hepsini bir bir yorumladı: "İlki, iyilik edip de onu devamlı konuşarak değerini sıfıra indiren insanlardır. İkincisi, günah işleyen adamdır. İnsana ilk günahı ağır gelir, altında ezilir. Ama tövbe etmeden işlediği diğer günahlar hafif gelmeye başlar. Son gördüğün koyun ise, cennet hayvanıdır. Koyunun sırtındaki adam, ilk binen alimlerdir. Onun üstüne binenler her sınıftan Müslümanlardır. Arkalarından yetişemeyenler ise inançsızlardır."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder