Bundan 4,6 milyar yıl önce güneş sistemi yaratılırken, gezegenlerden ayrılan kaya parçaları uzaya yayıldı. Genellikle kayadan, bazen de demir ve diğer metallerden meydana gelmiş bu kırılmış gezegenlere Yunancada "yıldızımsı" anlamına gelen asteroit adı verildi.
Uzaydaki yaygın küre yapısının tersine, asteroitlerin tuhaf şekiller alması kitleleriyle ilgilidir. Gezegenlerin çekirdeğindeki çekim kuvveti kütleyi merkeze doğru çeker. Böylelikle gezegen küre şeklini alır. Fakat gezegenlere nazaran çok küçük olan asteroitlerde kütle çekim kuvveti, asteroitin küre haline gelmesi için yetersiz kalır. Bu yüzden asteroitler kimi zaman bir patatese kimi zaman da çakıl taşına benzerler.
Minyatür gezegenler olarak a tanımlanan asteroitler teleskopla belirsiz yıldızlar gibi görünür. Günümüzde henüz 20 bin tanesi uzay literatürüne geçen asteroitlerin en büyük boyutlarda olanı 1000 kilometre çapındaki Geres. Milyarlarca galaksi ve yıldızların yanı sıra bu minik uzay yaratıkları da evrenin derinliklerinde ilahi sanatın başka cilvelerini üzerlerinde yansıtıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder