Gaziler, hak uğrunda yaralanan, sıhhatini kaybeden, yüce kahramanlardır. Peygamberimizin şu hadisi şerifine muhatap olan bahtiyarlardır: “Allah katında hiçbir şey, iki damla ve iki izden daha sevimli değildir. Allah korkusuyla akıtılan gözyaşı damlası ve Allah yolunda dökülen kan damlası. İki iz ise, Allah yolunda çarpışırken alınan yara izi ve Allah’ın emrettiği farzlardan birini yerine getirmekten kalan kulluk izidir.“ (Tirmizî, Fedâilü’l-cihâd, 26)
Milletimiz, “gazilik ve şehitlik” rütbelerine o kadar aşina, o kadar meftundur ki, onlarsız bu milleti, bu milletin hayatını, bu milletin tarihini düşünmek kabil değildir.
Savaşlarda Mehmetçiğin “Allah Allah” sedasında, ölümü “vuslat” gibi gösteren kara sevdasında, buram buram kokladığı “cennet” rayihasında hep “şehitlik” arzusu vardır. “Ölürsem şehit, kalırsam gazi” inancına sahip milletimiz bu ruhla ve iştiyakla yüzyıllardır dinimizin sancaktarlığını yapmaya devam etmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder