İnsanlar idealleri ve ümitleriyle yaşarlar ‘Büyük ve önemli işler başarma’ düşüncesi bir hedefe ulaşma azmi, insanı yaşatır.
Yatağınıza giderken yarın uyanıp yaşamaya devam edeceğimize dair bir teminatınız yoktur. Ama yine de ertesi güne dair planlar yaparız. Bu ise ‘Ümit’tir.
Köy sakinleri yağmur duasına çıkarlar. Bütün köy ahali toplanır. İçlerinde sadece birinde şemsiye vardır. Bu ise ‘İnanç’tır.
Ümidi ve Hedefi olmayan insanlar ölü sayılır. Uğruna hayatını vereceği değerleri olanlar, o değerler için her zorluğa katlanır, mücadele eder, yorulurlar üstelik bunları severek ve isteyerek yaparlar
Bir insanın hayatında başarılı olabilmesi için yüksek bir hedef belirlemesi ve o hedefe doğru yürümesi gerekir. Rotası olmayan yelkenliye hiçbir rüzgar yardım edemez.
Ne yazık ki bu yolda yalnız olmalıyız. Paylaştığın şey ne kadar güzel olursa olsun, egolu insanlar sırf paylaşan sen olduğun için beğenmezler.
Asıl önemli olan ise kendin olmaktır. Bizim insanımıza ‘kendin ol’ deyince kendi olmayı başarmış birilerini bulup onlar gibi olmaya çalışırlar.
Ne yazık ki! Kahvehaneleri, barları dolduran milyonlarca amaçsız insan var bu gibi yerlere ‘İnsanlığın çöplüğü’ demek lazım böyle yerlerde yapılmış bir icat çözülmüş bir problem halledilmiş bir proje yoktur. Çöplükte vakit öldüren insanlar hiçbir başarıya imza atamazlar.
Sıradan olmak, herkes gibi olmak ; ’Doğru olmak’ anlamına gelmez ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder