İki kurbağa susuzluktan kıvranıyormuş. Su aramaya çıkmışlar. Derken bir küpe rastlamışlar. İçinde ayran doluymuş. Hemen içine dalmışlar ve kana kana içmişler. Susuzluklarını giderdikten sonra küpün içinden çıkmak istemişler. Başlamışlar zıplamaya. Küpün ağzı biraz yüksekmiş. Ne kadar çırpındılarsa da kendilerini dışarıya atamamışlar.
Kurbağalardan biri kötümsermiş, şöyle demiş: ''Buradan çıkmak mümkün değil. Ben zıplamayacağım. Kendimi bırakıyorum.'' İyimser kurbağa: ''Ben zıplamaya devam edeceğim. Vazgeçersek boğuluruz.''
Kötümser kurbağa zıplamayı bırakmış. Çokta ayran yutmuş ve küpün dibine gömülmüş. İyimser kurbağa zıplamaya devam etmiş. Bir zaman sonra ayranın yağı çıkmış ve yağ tabakası ayranın üstünü kaplamış. Kurbağa bu yağ tabakasının üzerine oturmuş ve iyice dinlenmiş. Yağ tabakası onu kenar kısmına iyice yaklaştırmış. İyimser kurbağa son bir hamle ile kendini dışarıya fırlatmış. Kurtulmuş.
İyimser olmak ve vazgeçmemek onu kurtuluşa götürmüş. Sizde iyimser olun, olumlu düşünün ve asla vazgeçmeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder