Kıssadan hisse:

    Yani, varlıklara, başkasının bilinmesine hizmet eden şeyler olarak bakmak; yoksa mevcudatı sadece kendilerinden ibaret görmemek. Mesela, bir çiçeğe bakıyoruz diyelim; “Ne güzel” dediğimiz zaman, işte o varlıkta takılıp kaldık demektir. Ama “Ne güzel yapılmış, yaratılmış” dediğimizde, onu hemen bir sistemin parçası olarak görüp “Peki kim yaratmış?” gibi asıl soruya ve gerçeğe götüren düşüncelere ve tefekküre geçebiliriz. Böylece de yaratıcıyı sıfatlarıyla tanıyabiliriz. Böyle güzel bir göz ve gönül verdiği için, böyle güzel bir sanatı bize gösterdiği için Rabbimize gerçek muhatap olma, gönül ve şükür borcumuzu yerine getirme yolunda ilerleriz. İşte hayatımız böyle olduğunda hayat oluyor, renkli geçiyor, neşeli geçiyor, ibadetle geçiyor, huzurlu oluyor.