“Anlamak”
Ne güzel demiş şair, “Söz söylemek irfan ister, anlamak ise insan..”
Anlatılmaya çalışılan şeyin insanlara anlatılamayacağını,anlatılabilinse bile karşıdakinin asla anlayamayacağı veya anlamak istemediği fark edildiğinde söylenecek en yerinde söz
“Ben bu kulaklara göre ağız değilim” Nietzsche’nin sözü olduğunu düşünüyorum..
Bilmek anlamanın ön koşuludur, sevgi ise anlamanın.
Anlamak ahmaklığın ödülüdür.
Anlamadığın şey senin değildir, anlamadan ona sahip olamazsın.
Anlamak için görmek, görmek içinde dikkatle bakmak gerekir.
Bazen Ters anlamamak için az anlamayı tercih ederler, az anladıkları ise en çok inandıkları şeylerdir.. az anlamayı seçenler aynı dili konuşanlar değil, aynı duyguları, paylaşmayanlardır.
Anlamış gibi, görünmek zorunda kalanlar anlamamış olmaktan utananlardır.
Halbuki bir insanı veye bir şeyi gerçekten anlamaya çalışmak yapabilinecek en önemli yatırımdır.
Bazen anlamaya çalışmaktan vazgeçişler önce anlaşılmak istencidir.
Bazıları anlaşılmak için söylediklerinden çok sustuklarına kulak verilmesini istemeleri, anlamanın, yaşam amacı için bir araç olduğunu bilirler.
Basit insanlar, genellikle kendilerinin anlama yetenekleri üstüne çıkan her şeyi kınarlar.
Böylece doğru anlamak için gösterilmeyen çaba yanlış anlaşılmanın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder